ฉันไม่ใช่คนดีเท่าไรนัก ฉันเรียกร้องเกินไปไม่ยอมรับฟังใคร
ใช้ชีวิตตามใจที่ขีดไว้ ทำอะไรเพื่อใครก็ไม่เป็น
ฉันมันตัวปัญหา
จะมีใครไหมที่ต้องการ
แล้วเธอก็เข้ามาจับมือฉัน ตอนไม่มีใคร
บทเพลงๆ นี้ ทดแทนคำนั้น ที่ก็ไม่รู้ว่าต้องพูดมัน
ในวันพรุ่งนี้ หรือในทุกวัน
เพื่อให้เธอรู้ว่าเธอนั้นสำคัญกับฉันแค่ไหน
รู้ตัวบ้างไหม รู้ตัวเอาไว้ เธอคือทุกอย่าง
เหมือนเป็นหัวใจ ช่วยอยู่กับฉันต่อไป
อยู่ใกล้ๆ ฉัน อยู่เป็นความหวังให้กันตลอดไป
ฉันวิ่งหนีความจริงที่โหดร้าย แต่เธอใช่ไหมที่อยู่และยอมรับความจริง
แม้จะทุกข์เพียงใดก็ยังยิ้ม ได้เรียนรู้ทุกสิ่งก็เพราะเธอ